خرید نایلون حباب دار – قیمت نایلون گلخانه ای، کشاورزی، بسته بندی و شیرینک

لیست قیمت خرید نایلون و پلاستیک

توجه داشته باشید قیمت خرید نایلون های ذکر شده در جدول زیر قابل تغییر می باشند لطفا برای اطلاع از قیمت روز انواع نایلون و خرید نایلون عمده با شماره 09366558620 تماس بگیرید

نایلون یک نام عمومی برای خانواده ای از پلیمرهای مصنوعی متشکل از پلی آمیدها است (واحدهای تکرار شونده که توسط پیوندهای آمید به هم پیوند خورده اند). پلیمرهای نایلونی را می توان با طیف گسترده ای از مواد افزودنی مخلوط کرد تا تغییرات مختلفی در خواص آن حاصل شود.

پلیمرهای نایلونی کاربردهای تجاری قابل توجهی در پارچه و الیاف (پوشاک ، کف و آرماتور لاستیکی) ، در اشکال و قالب ها (قطعات قالب گیری شده برای ماشین ها ، تجهیزات الکتریکی و غیره) و فیلم های بسته بندی (برای بسته بندی محصولات مختلف و مواد غذایی)، فیلم های شیرینک، پلاستیک های گلخانه ای و پلاستیک های کشاورزی (به عنوان روکش برای گلخانه و مزرعه کشاورزی ) پیدا کرده اند.

تاریخچه نایلون

نایلون اولین پلیمر ترموپلاستیک مصنوعی تجاری موفق می باشد. کمپانی آمریکایی دوپون اولین پروژه تحقیقاتی در مورد نایلون را در سال 1927 آغاز کرد. اولین نمونه از نایلون ، (نایلون 6،6) ، با استفاده از دیامین در 28 فوریه 1935 توسط والاس هیوم کاروترز در ایستگاه تجربی مرکز تحقیقاتی دوپون سنتز شد.

در پاسخ به کار کاروترز پائول شالاک در کمپانی آلمانی IG Farben در 29 ژانویه 1938 نایلون 6 را تولید کرد که مولکولی متفاوت مبتنی بر کاپرولاکتام می باشد.

نایلون برای اولین بار در سال 1938 در مسواک با رشته های نایلونی به صورت تجاری مورد استفاده قرار گرفت. مورد مشهورتر در جوراب های زنانه یا “نایلون” بود که در نمایشگاه جهانی نیویورک 1939 به نمایش درآمد و اولین بار در سال 1940 به صورت تجاری فروخته شد پس از آن آنها با فروش 64 میلیون جفت در اولین سال حضور در بازار ، به یک موفقیت تجاری فوری تبدیل شدند.

در طول جنگ جهانی دوم ، تقریباً تمام تولیدات نایلون برای استفاده در چترها و طناب چترها به ارتش منتقل شد. استفاده از نایلون و پلاستیک های دیگر در زمان جنگ جهانی دوم بازار مواد جدید را بسیار افزایش داد. علی رغم کمبود روغن در دهه 1970 ، مصرف منسوجات نایلونی بین سالهای 1960 و 1980 به رشد 7.5 درصدی در سال ادامه داد.

با این وجود تولید کلی الیاف مصنوعی از 63٪ تولید نساجی جهان در سال 1965 به 45٪ تولید نساجی جهان در اوایل دهه 1970 کاهش یافت. جذابیت فن آوری های “جدید” از بین رفت و پارچه نایلونی “در دهه 1970 از مد افتاد”.

همچنین ، مصرف کنندگان در طول چرخه تولید نگران هزینه های زیست محیطی بودند: به دست آوردن مواد اولیه (روغن) ، مصرف انرژی در هنگام تولید ، زباله های تولید شده در هنگام ایجاد الیاف و در نهایت دفع زباله از موادی که قابل تجزیه نیستند. الیاف مصنوعی از دهه 1950 و 1960 بر بازار تسلط نداشتند.

از سال 2007 ، نایلون همچنان حدود 12٪ (8 میلیون پوند) از تولید الیاف مصنوعی در جهان را تشکیلل می دهد. به عنوان یکی از بزرگترین خانواده های پلیمری مهندسی ، تقاضای جهانی رزین ها و ترکیبات نایلونی تقریباً 20.5 میلیارد دلار در سال 2013 ارزیابی شده است.

انتظار می رود با دنبال کردن متوسط ​​رشد سالانه 5.5 درصد این بازار تا سال 2020 به 30 میلیارد دلار برسد. اگرچه نایلون خالص نقایص زیادی دارد اما از محبوبیت طولانی مدت برخوردار است و اکنون به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد ، اما مشتقات آن تأثیر بسزایی در جامعه گذاشته و به آن کمک کرده اند.

از اکتشافات علمی مربوط به تولید پلاستیک و پلیمریزاسیون ، تا تأثیر اقتصادی در دوران رکود و تغییر مد زنان ، نایلون یک محصول انقلابی بود. اولین پرچم برافراشته شده روی ماه در یک حرکت نمادین از نایلون ساخته شد. قیمت این پرچم 5.50 دلار بود ، اما این پرچم باید دارای یک میله مخصوص طراحی شده مخصوص می بود تا به نظر برسد که پرچم دارد “پرواز” می کند.

یک مورخ نایلون را به عنوان “یک موضوع مطلوب” توصیف می کند و این اختراع را از نظر مصرف کنندگان قرن بیستم با کوکاکولا مقایسه می کند.

کمپانی دوپون فرآیند گسترده ای را برای تولید نام برای محصول جدید خود طی کرد. در سال 1940 ، جان دبلی اکلبری از دوپون اظهار داشت که استفاده از حروف “nyl” خودسرانه بوده و حروف “on” از پسوندهای الیاف دیگر مانند پنبه و ریون کپی شده است.

متن انتشار بعدی توسط دوپون (جلد 7 انتشارات کمپانی دوپون، شماره 2 ، 1978) توضیح داد که این نام در اصل قرار بوده “No-Run” به معنای “بدون اجرا” باشد (“اجرا” به معنی “باز کردن”) ، اما برای جلوگیری از ایجاد چنین ادعای غیرموجهی تغییر یافت.

از آنجا که این محصولات در واقع ضد اجرا نبودند ، حروف صدا دار برای تولید “نورون” عوض شدند، که به “نایلون” تغییر یافت تا صدای آن کمتر شبیه به آهنگ صدای کلمه “Neuron” (به معنای یاخته عصبی) شود. برای شفافیت در تلفظ ، “i” به “y” تغییر یافت. افسانه ای وجود دارد که نام نایلون از “نیویورک” و “لندن” گرفته شده است. با این حال هیچ سازمانی در لندن هرگز درگیر تحقیق و تولید نایلون نبوده است.

نایلون ها پلیمرهای چگالشی یا کوپلیمرهایی هستند که با واکنش مونومرهای ناکارآمد حاوی قسمتهای مساوی از آمین و اسید کربوکسیلیک تشکیل می شوند ، بنابراین آمیدها در دو انتهای هر مونومر در فرایندی مشابه بیوپلیمرهای پلی پپتیدی تشکیل می شوند.

بیشتر نایلون ها از واکنش یک اسید دی کربوکسیلیک با یک دیامین (به عنوان مثال PA66) یا یک لاکتام یا اسید آمینه با خود ساخته می شوند (به عنوان مثال PA6). در حالت اول ، “واحد تکرار” از هر مونومر تشکیل شده است ، به طوری که آنها در زنجیره متناوب هستند ، شبیه به اصطلاح ساختار ABAB پلی استرها و پلی اورتان ها.

از آنجا که هر مونومر در این کوپلیمر در هر دو انتها گروه واکنشی یکسانی دارد ، جهت پیوند آمید بین هر مونومر برعکس می شود ، بر خلاف پروتئین های پلی آمید طبیعی که جهت کلی دارند: پایانه N → پایانه C. در حالت دوم (به اصطلاح AA) ، واحد تکرار شده مربوط به تک مونومر است.

انواع نایلون

1- نایلون 6،6
والاس هیوم کاروترز در شرکت دوپون نایلون 66 را با استفاده از آمیدها به ثبت رساند. در مورد نایلونهایی که واکنش دی آمین و اسید دیکاربوکسیلیک را در بر می گیرند ، به دست آوردن دقیق نسبت ها دشوار است و انحرافات می تواند منجر به خاتمه زنجیره ای در وزن مولکولی کمتر از حد مطلوب 10،000 دالتون (u) شود.

برای غلبه بر این مشکل ، می توان یک “نمک نایلون” متبلور و جامد را با استفاده از نسبت دقیق 1 به 1 اسید و باز برای خنثی سازی یکدیگر در دمای اتاق تشکیل داد. نمک برای تصفیه آن و بدست آوردن استوکیومتری دقیق مورد نظر متبلور می شود. با افزایش دمای 285 درجه سانتیگراد (545 درجه فارنهایت) ، نمک با تولید آب واکنش می دهد و پلیمر نایلونی ایجاد می کند [1].

2- نایلون 6
مسیر مصنوعی با استفاده از لاکتام ها (آمیدهای حلقوی) توسط پائول شالاک در کمپانی IG Farben توسعه یافته و منجر به نایلون 6 یا پلی کاپرولاکتام شد ؛ که توسط یک پلیمریزاسیون با باز شدن حلقه تشکیل شده است. پیوند پپتید درون کاپرولاکتام با گروه های فعال در معرض در هر طرف که در دو پیوند جدید قرار می گیرند ، شکسته می شود زیرا مونومر به بخشی از ستون فقرات پلیمر تبدیل می شود.

نقطه ذوب 428 درجه ای فارنهایت (220 درجه سانتیگراد) نایلون 6، کمتر از نقطه ذوب 509 درجه ای فارنهایت (265 درجه سانتیگراد) نایلون 66 است.

3- نایلون 510

نایلون 510 ، که از پنتاماتیلن دیامین و اسید سباسیک ساخته شده حتی قبل از تولید نایلون 66 توسط کاروترز مورد مطالعه قرار گرفت و دارای خواص بهتری نسبت به نایلون 66 می باشد، اما ساخت آن گرانتر است.

مطابق با قرارداد نامگذاری ، “نایلون 6،12” یا “PA 612” شامل یک کوپلیمر یک دیامین 6C و یک دی اکسید 12C است. این موضوع به طور مشابه برای نایلون های PA 510 ،PA 611 ؛ PA 1012 و غیره نیز صادق است. نایلون های دیگر شامل محصولات دی کربوکسیلیک اسید / دیامین کوپلیمر شده هستند که بر اساس مونومرهای ذکر شده در بالا نیستند.

به عنوان مثال ، برخی از نایلون های کاملاً معطر (معروف به “آرامید”) با افزودن دی اسیدهایی مانند اسید ترفتالیک یا ایزو فتالیک اسید که معمولاً با پلی استرها مرتبط هستند ، پلیمری می شوند. کوپلیمرهای PA 66/6، کوپلیمرهای PA 66/6/12؛ و غیره وجود دارد. به طور کلی ، پلیمرهای خطی بیشترین کاربرد را دارند ، اما می توان شاخه هایی را در نایلون با تراکم اسیدهای دی کربوکسیلیک با پلی آمین های دارای سه گروه آمینو یا بیشتر ایجاد کرد.

سنتز صنعتی معمولاً با حرارت دادن اسیدها ، آمین ها یا لاکتام ها برای حذف آب انجام می شود ، اما در آزمایشگاه می توان کلریدهای اسید را با دیامین ها واکنش داد. به عنوان مثال ، یک نمایش مشهور از پلیمریزاسیون سطحی (“ترفند طناب نایلون”) سنتز نایلون 66 از آدیپوئیل کلراید و هگزامتیلن دیامین است.

4- نایلون 1،6
نایلون ها همچنین می توانند با استفاده از کاتالیز اسیدی از دینیتریل ها سنتز شوند. به عنوان مثال ، این روش برای تهیه نایلون 1،6 از آدیپونیتریل ، فرمالدئید و آب قابل استفاده است. بعلاوه ، نایلونها را می توان با استفاده از این روش از دیولها و دینیتریل ها نیز ساخت.

مونومرها
مونومرهای نایلونی با روش های مختلفی تولید می شوند که در بیشتر موارد از نفت خام شروع می شود اما بعضی اوقات از زیست توده شروع می شود. مونورهایی که در حال تولید هستند شامل اسیدهای آمینه و لاکتام ها، دی اسیدها، دیامین ها می باشند.

پلیمرها

به دلیل تعداد زیاد دیامین، اسید و آمینو اسید قابل سنتز ، بسیاری از پلیمرهای نایلون به صورت آزمایشی ساخته شده و در درجات مختلف مشخص می شوند. تعداد كمتری مقیاس بندی شده و به صورت تجاری عرضه می شوند که این موارد در زیر به طور اجمالی آورده شده اند.

هموپلیمرها: نایلونهای هوموپلیمر از یک مونومر مشتق شده اند. نمونه هایی از این پلیمرها که به صورت تجاری در دسترس هستند یا وجود داشتند عبارتند ا:

PA6 Lanxess Durethan B
PA11 Arkema Rilsan
PA12 Evonik Vestamid L

هموپلیمر پلی آمیدها از جفت دیامین و دی اسید (یا مشتقات اسید) حاصل می شود. در زیر به پلیمرهایی اشاره شده است که بصورت تجاری یا به عنوان هموپلیمرها یا به عنوان بخشی از یک کوپلیمر ارائه شده اند.

اسید آدیپیک، اسید سباکیک، اسید دودکاندیوئیک، ترفتالیک اسید، ایزوفتالیک اسید

نمونه هایی از این پلیمرها که به صورت تجاری در دسترس هستند یا وجود داشتند عبارتند از:

PA46 DSM Stanyl
PA410 DSM Ecopaxx
PA4T DSM Four Tii
PA66 DuPont Zytel

کوپلیمرها: به راحتی می توان مخلوطی از مونومرها یا مجموعه ای از مونومرها را که برای ساخت نایلون ها برای بدست آوردن کوپلیمرها استفاده می شود ، ایجاد کرد. این موضوع میزان تبلور را کاهش می دهد و بنابراین می تواند نقطه ذوب را کاهش دهد. برخی از کوپلیمرهایی که به صورت تجاری در دسترس بوده یا هستند در زیر لیست شده اند:

PA6 / 66 DuPont Zytel
PA6 / 6T BASF Ultramid T (کوپلیمر 6 /6T )
PA6I / 6T DuPont Selar PA
PA66 / 6T DuPont Zytel HTN
PA12 / MACMI EMS Grilamid TR

مخلوط ها
بیشتر پلیمرهای نایلونی با یکدیگر مخلوط می شوند و اجازه می دهند طیف وسیعی از ترکیبات ساخته شوند. این دو پلیمر می توانند با ترانس آمیداسیون با یکدیگر واکنش داده و کوپلیمرهای تصادفی تشکیل دهند.

پلی آمیدها با توجه به تبلور آنها می توانند نیمه بلوری و آمورف باشند:

پلی آمیدهای نیمه بلوری شامل تبلور کم و تبلور بالا هستند:
تبلور بالا: مانند PA46 و PA66
تبلور کم: مانند PAMXD6 ساخته شده از m-xylylenediamine و اسید آدیپیک
پلی آمید های آمورف مانند PA6I که از هگزامتیلن دی آمین و اسید ایزوفتالیک ساخته شده است.
طبق این طبقه بندی ، به عنوان مثال PA66 ، یک هوموپلی آمید نیمه بلوری آلیفاتیک است.

کاربردهای نایلون

از نایلون برای ساخت لاستیک ، چادر ، طناب ، چتر نجات، پانچو و سایر تجهیزات نظامی استفاده می شود. هرمان شرودر پیشگام استفاده از نایلون در لاستیک ها بود. نایلون حتی در تولید کاغذ با درجه عالی برای ارز دلار ایالات متحده استفاده شده است.

در آغاز جنگ جهانی دوم، پنبه بیش از 80٪ از تمام الیاف مورد استفاده و تولید را تشکیل می داد و تقریباً پشم بقیه الیاف را تشکیل می داد. تا آگوست 1945 ، الیاف تولید شده با پنبه 25٪ از بازار را به خود اختصاص دادند.

بعد از جنگ جهانی به دلیل کمبود ابریشم و نایلون ، مواد نایلونی چتر نجات گاهی اوقات برای ساخت لباس استفاده می شد. از الیاف نایلون 6 و 66 در ساخت فرش استفاده می شود. از نایلون در تولید فبلم ها و پلاستیک های گلخانه ای، پلاستیک های کشاورزی، پلاستیک های بسته بندی و پلاستیک های شیرینک استفاده می شود.

قالب و رزین
رزین های نایلونی به طور گسترده ای در صنعت خودرو بخصوص در محفظه موتور استفاده می شود. نایلون قالب ریزی شده در شانه های مو و قطعات مکانیکی مانند پیچ ​​ماشین ، چرخ دنده ، واشر و سایر اجزای کم فشار تا متوسط ​​که قبلاً در فلز ریخته گری شده اند ، استفاده می شود.

نایلون با درجه مهندسی توسط اکستروژن ، ریخته گری و قالب گیری تزریقی پردازش می شود. نایلون 101 نوع 6،6 رایج ترین درجه تجاری نایلون است و نایلون 6 رایج ترین درجه تجاری نایلون قالب ریزی شده است. برای استفاده در ابزاری مانند spudgers ، نایلون در انواع پر از شیشه وجود دارد که مقاومت و استحکام ساختاری و ضربه را افزایش می دهد ، و انواع پر از دی سولفید مولیبدن که چربی را افزایش می دهد.

نایلون می تواند به عنوان ماده ماتریسی در مواد کامپوزیت با الیاف تقویت کننده مانند الیاف شیشه یا کربن استفاده شود. چنین کامپوزیتی دارای تراکم بیشتری نسبت به نایلون خالص است.

چنین کامپوزیت های ترموپلاستیکی (25 تا 30 درصد فیبر شیشه) اغلب در اجزای اتومبیل در کنار موتور مانند منیفولدهای ورودی استفاده می شود ، جایی که مقاومت مناسب این مواد در برابر حرارت ، آنها را به عنوان رقبای عملی برای فلزات تبدیل می کند.

از نایلون برای ساختن اسلحه Remington Nylon 66 استفاده شده است. قاب اسلحه مدرن Glock نیز از کامپوزیت نایلونی ساخته شده است.

بسته بندی غذا
از رزین های نایلون به عنوان جزئی از فیلم های بسته بندی مواد غذایی استفاده می شود از آنجایی که در بسته بندی محصولات غذایی به یک مانع عبور اکسیژن نیاز است و نایلون این نیاز را برطرف می کند.

برخی از ترپلیمرهای مبتنی بر نایلون هر روز در بسته بندی محصولات مختلف استفاده می شوند. همچنین از نایلون برای بسته بندی گوشت و غلاف سوسیس استفاده می شود. مقاومت نایلون در برابر دمای بالا، استفاده از آن را برای کیسه های فر مفید می کند.

رشته ها
رشته های نایلونی در درجه اول در مسواک ها به خصوص مسواک و موبرهای رشته ای استفاده می شود. آنها همچنین به عنوان تک رشته در نخ ماهیگیری استفاده می شوند. نایلون 610 و 612 بیشترین استفاده از پلیمرها برای رشته ها است. خواص مختلف آن همچنین باعث می شود که به عنوان ماده ای در تولید مواد افزودنی بسیار مفید باشد (به طور خاص به عنوان رشته ای در چاپگرهای سه بعدی).

پروفایل های اکسترود شده
رزین های نایلونی را می توان به داخل میله ها ، لوله ها و ورق ها اکسترود کرد.

پوشش پودر
از پودرهای نایلون برای پودر کردن فلزات استفاده می شود. نایلون 11 و نایلون 12 بیشترین استفاده را در این زمینه دارند.

رشته های ساز و ادوات موسیقی

در اواسط دهه 1940 ، آندرس سگوویا گیتاریست کلاسیک به کمبود سیم های خوب گیتار در ایالات متحده به ویژه سیم های کاتگوت مورد علاقه خود پیراسترو ، برای تعدادی از دیپلمات های خارجی در یک مهمانی از جمله ژنرال لیندمن سفارت انگلیس اشاره کرد.

یک ماه بعد ، ژنرال لیندمن چند رشته نایلونی را که از طریق برخی از اعضای خانواده دوپون بدست آورده بود به سگوویا هدیه داد. سگوویا دریافت که اگرچه سیم ها صدای واضحی را تولید می کنند ، اما آنها دارای یک صدای کمرنگ فلزی هستند که امیدوار بود بتواند آن را حذف کند.

رشته های نایلون برای اولین بار توسط اولگا کوئلیو در ژانویه سال 1944 در نیویورک روی صحنه امتحان شد. در سال 1946 ، سگوویا و سازنده رشته نایلونی آقای آلبرت آگوستین توسط دوست مشترک آنها ولادیمیر ببری ، سردبیر Guitar Review معرفی شدند.

بر اساس علاقه سگوویا و آزمایشات گذشته آگوستین ، آنها تصمیم گرفتند که توسعه رشته های نایلون را دنبال کنند. دوپون، كه به این ایده بدبین بود ، توافق كرد كه اگر آگوستین سعی در تولید رشته های واقعی دارد ، نایلون را تهیه كند.

پس از سه سال توسعه ، آگوستین اولین رشته نایلونی را به نمایش گذاشت که کیفیت آن علاوه بر دوپون، گیتاریست ها از جمله سوویا را تحت تأثیر قرار داد. ساخت رشته های زخم مشکل سازتر بودند. سرانجام ، پس از آزمایش انواع مختلف فلزات و تکنیک های صاف و صیقل ، آگوستین همچنین توانست رشته های زخم نایلونی با کیفیت بالا تولید کند.

مراجع

[1] Fiber-reinforced composite articles and methods of making them CA 2853925 A1“. Patents. Retrieved 19 June 2017.